Wskazówki dla nauczycieli pracujących z uczniami z niskim poczucie własnej wartości

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF
10 września 2017

Jeśli czujemy się emocjonalnie bezpieczni, mamy skłonność do tego, by negatywne doświadczenia, osądzać znacznie bardziej rzeczowo i beztrosko. Jeśli natomiast jesteśmy sfrustrowani, wtedy to samo wydarzenie może przybrać rozmiary katastrofy. Na pierwszy plan wysuwa się nie samo wydarzenie, lecz dotknięte zostaje nasze poczucie własnej wartości, czujemy się bezradni i rozłoszczeni. Zaczynamy porównywać się z tymi, którzy są pozornie lepsi i bardziej inteligentni oraz przypisujemy im wszystkie te cechy, których nam najwyraźniej brakuje. 

Tak samo czują się dzieci z zaburzeniami w nauce - a bardzo często również ich rodzice. W wyniku wielu niepowodzeń zostaje odebrana im odwaga i są emocjonalnie tak bardzo obciążone, że definiują się jako nieudacznicy. Nie są już w stanie dostrzegać swoich realnych umiejętności i zdolności, nie mówiąc już o ich wykorzystywaniu, a wszystkim innym dzieciom przypisują brakujące im samym cechy. W ten sposób może rodzić się w nich zawiść, która prowadzi w coraz większym stopniu do agresywnego zachowania. Negatywna ocena siebie sprawia, że dziecko jest niezdolne do działania.

 

W jaki sposób nauczyciel może wzmocnić poczucie własnej wartości ucznia?

  • Okazujmy zainteresowanie każdym uczniem.
  • Witajmy się z uczniami tak, żeby było widać, że ich lubimy.
  • Rozmawiajmy na tematy osobiste podnoszone przez uczniów.
  • Podkreślajmy rzeczy dobre, a mniej mówmy o złych.
  • Bądźmy dobrymi modelami ról życiowych.
  • Słuchajmy.
  • Sondujmy reakcje.
  • Opracujmy wraz z uczniami konsekwentne metody postępowania w sytuacjach konfliktowych.
  • Zwracajmy się do uczniów po imieniu.
  • Nie używajmy przezwisk, nie bądźmy złośliwi ani cyniczni.
  • Rozpoznawajmy uczniów na boisku, placu zabaw, ulicy.
  • Poznajmy szczególne umiejętności każdego ucznia.
  • Unikajmy stawiania ultimatum.
  • Starajmy się nie osądzać.
  • Dzielmy się z rodzicami pozytywnymi uwagami o ich dziecku.
  • Opracujmy wspólnie z uczniami zasady obowiązujące obie strony.
  • Pytajmy uczniów o ich udział w zajęciach, np. "Czy podobało ci się to ćwiczenie?", "Jak oceniasz własny udział w tym ćwiczeniu?".
  • Informujmy uczniów o decyzjach, które mogą ich dotyczyć.
  • Pomagajmy uczniom w formułowaniu i osiąganiu celów.
  • Zachęcajmy uczniów do wypowiadania własnych opinii.

 

Co wpływa dodatnio na wzrost poczucia własnej wartości ucznia?

  • Zmiana otoczenia - zorganizujmy wycieczkę za miasto, udekorujmy wspólnie z uczniami salę.
  • Możliwość dobrowolnego zgłaszania się do wykonywania pewnych zadań.
  • Możliwość wyboru ćwiczeń lub zadań przez uczniów.
  • Układanki, krzyżówki.
  • Ćwiczenia fizyczne, w których uczniowie nie rywalizują ze sobą.
  • Odgrywanie przedstawień teatralnych, wspólne muzykowanie.
  • Eksperymentowanie.
  • Międzyklasowe zajęcia sportowe.
  • Międzyklasowe dyskusje.
  • Uczenie się zgodnie z zawartą z nauczycielem umową.
  • Nagrody - w formie dyplomów, nalepek, znaczków.
  • Wystawy prac uczniów.
  • Wystawy fotografii przedstawiających uczniów przy pracy.

 

Literatura:

Kozielecki J., Psychologiczna teoria samowiedzy, PWN, Warszawa 1981

Strykowski W., Strykowska J., Pieluchowski J., Kompetencje nauczyciela szkoły współczesnej, Wydawnictwo eMPi, Poznań 2003

Harris T. A., W zgodzie z sobą i tobą, PAX, Warszawa 1979

Fischer-Tietze R., Nie ma głupich dzieci. Jak dochodzi do zaburzeń w nauce i jak temu zaradzić. Poradnik dla (przyszłych) rodziców, wychowawców i nauczycieli, JEDNOŚĆ Kielce 2002